“A time for us.”

ช่วงนี้งานที่ร้านอาหารเยอะมาก กว่าจะปลีกตัวกลับมาหอ นอน มันช่างน้อยจริงๆ ตื่นขึ้นมาก็ตอบเมล ทำโน้นทำนี่ก็ปาไปเกือบจะเข้าเรียนพอเรียนเสร็จก็ทำงานต่อ เป็นอย่างนี้มาเกือบ อาทิตย์ แล้ว ….. -_-”

อีกอย่าง งานประจำพวกรับงานเขียนโปรแกรมตอนนี้ หลายๆ อย่างในตอนนี้ก็ติดๆ ขัดๆ ไม่เป็นงานเลย เหมือนกับสมองไม่แล่น ความคิดไม่ลื่นตามสถานการณ์เลย เฮ้อ เซงจริงๆ …..

แค่เวลาจะเอาบทความมาปัดฝุ่นก็ยังแทบจะไม่มี อีกทั้ง blog ซึ่งเป็น Section ใหม่กำลังไปได้สวยกะว่าจะ up ทุกวัน ดันมาติดขัดซะได้ เอากับมันดิ ….

เวลาหายไปกับงาน แถมตอนนี้แฟนเราก็มา แขวะ เราอีกว่าไม่มีเวลาให้ โอ้ยยยยย จะบ้าตา ….

เวลาจะนอนสบายๆ ยังไม่มีเลย

จะได้นอนก็ตี 3 – 4 โน้น ตื่นก็ 9 โมงเช้า มาทำงานประจำต่อ
พอสักพัก เรียน 5 โมงเลิก 3 ทุ่มกลับไปทำงานร้านอาหารต่ออีก
จะเลิกก็ ตี 1 กลับถึงหอ ก็เช็คโน้น อาบน้ำอ่านหนังสือ โอ้ยยย ….

แหม หาว่าเราไม่มีเวลาให้ เอาเวลาให้ตัวเองยังไม่มีเลย ……

วันนี้บ่นแค่นี้หล่ะทำงานต่อดีกว่า เดี่ยยไม่เสร็จ …….

แรกเริ่มกับแนวคิดของนายฟอร์ด แอนทริทรัส

อันที่จริง ชื่อนี้มีความหมายมานานแล้ว สำหรับ “ฟอร์ด แอนทริทรัส” จริงๆ ตอนแรกใช้ “ฟอร์ด ดิจิตอล” ก่อน ซึ่งเพื่อนๆ ตั้งให้ในวงการคอมฯ ใน รร แต่ด้วยว่า ชอบหนังเรื่อง “แอนทริทรัส” มาก และประกอบกับ อะไรๆ ในตัวนักแสดงในเรื่องสื่อออกมา “มันโดนใจ” เลยทำให้กำเนิดชื่อนี้ขึ้นมาก 5555555 แต่จนแล้วจนรอด มันก็ต้องมีอะไรที่มากกว่านั้นซิน่า จริงป่ะหล่ะ หุๆๆๆ ไว้วันหลังจะมาเล่าให้ฟังนะ