เร่งรีบอย่าเร่าร้อน ให้รู้ผ่อนให้รู้เพลา
รู้หนักและรู้เบา อย่าเร่าร้อนเอาแต่อารมณ์ถูกต้องหรือต้องถูก อย่าได้ผูกเป็นเงื่อนปม
อาทรทุกข์ระทม ความต้องถูกที่ผูกใจความถูกมีกี่ชนิด และความผิดมีกี่ไฉน
ล้วนแต่กำหนดไป ตามสมมุติมนุษย์มนาความถูกก็มีฤทธิ์ และความผิดก็มีค่า
ล้วนแต่กำหนดมา เป็นสิ่งคู่ให้รู้ไว้ความถูกอยู่ที่จิต และความผิดอยู่ที่ใจ
ปล่อยวางก็สุขไว ไม่ปล่อยวางก็กังวลปล่อยวางก็ว่างเบา จิตของเรามิร้อนรน
รู้ชัดในเล่ห์กล ของโลกาห้าประการสรรพสิ่งสรรพสัตว์ ย่อมวิบัติอันตรธาน
เปลี่ยนแปรไม่แน่ไม่นาน เป็นสัจจะกาลแห่งโลกาแม้นในใจมนุษย์ สิ่งสมมุตินั้นแหละหนา
เปลี่ยนแปรทุกเวลา ตามธรรมดาประสาใจใจคนก็ใจเขา เหมือนใจเรากระไรได้
ยึดมั่นกันทำไม ปล่อยวางเถิดประเสริฐเอยสมณะเพาะพุทธ จันทเสฏโฐ ธรรมบรรยาย
ณัฐวุฒิ เกิดสุภาพ รวบรวมและเรียบเรียง
วันนี้ไม่มีอะไรเท่าไหร่ บ่น ๆ ไร้สาระไปเรื่อย ๆ ครับ
พอดีว่าวันนี้นั่งสงบสติอารมณ์ตัวเอง หลังจากกลับมาจากที่ทำงาน ช่วงนี้จิตมันเกิด ใจไม่สงบยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก อาจจะเพราะช่วงนี้ร่างกายไม่ค่อยสดชื่นเท่าไหร่ และเรื่องไร้สาระหลาย ๆ เรื่องจนรู้สึกเบื่อ ๆ เลยต้องหาที่สงบสติตัวเองอยู่บ่อยครั้ง
รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรได้น้อยลงกว่าตอนเรียนอยู่มหาวิทยาลัยมาก ถึงมากที่สุด ไม่ถึง 1 ใน 5 ของตอนมหาวิทยาลัย ทำให้คิดถึงตอนอยู่มหาวิทยาลัยเหมือนกันนะ ความคิดไอเดียมันพวยพุ่งออกมา และเต็มไปด้วยสิ่งที่อยากลองอยากทำ แต่พอมาทำงานมันมีตัวประกอบเพิ่มเติมหลายอย่างที่ต้องทำก่อนเสมอ ยังมีไอเดียเต็มหัวที่อยากทำ แต่ไม่มีโอกาสได้ทำ และคาดว่าอีกไม่นานคงได้ทำมันสักที อีกไม่นาน …
ฮ่าๆ คำว่า อีกไม่นานมีนัยสำคัญปรากฏ
ยอดเลยครับ ชอบมากเลย หย่อนอารมณ์ได้เยอะ