นั่งไล่อ่าน Blog ของ อ.วรภัทร์ ภู่เจริญ แล้วมันโดนจริง ๆ สำหรับการศึกษาไทย ยิ่งอ่านยิ่งเศร้าใจ แต่สิ่งที่ อ.วรภัทร์ ภู่เจริญ พูดนั้นมันเป็นแบบนั้นจริง ๆ
มันน่าเศร้าไหมครับ ที่ เราเห็น ในมหาวิทยาลัยของรัฐ หลายแห่ง นักศึกษาออไปใช้ บริการรับจ้างทำวิทยานิพนธ์ บริการติววิชาระดับมหา ฯ แค่ กวดวิชา entrance ก็อัปยศแล้ว !!! นี่ กวดวิชา เพื่อ ทำเกรด ในมหา ฯ
“คนที่ชื่อว่าเป็นนักการศึกษามีพฤติกรรมการศึกษา (จะเรียกเรียนรู้ก็ได้) หรือ มีแค่ปริญญาการศึกษา กันแน่” ในทางกลับกัน “คนที่ไม่มีปริญญาการศึกษากลับมีพฤติกรรมการศึกษานั้นมีมากมาย” …… ตราบใดที่ยัง วัดผล ปริญญา กันด้วย ผลของการรับรู้ คิดตรงกับผู้สอน เอา information มาเข้าใจผิดว่าเป็น knowledge เรียนรู้แบบโดนยัดไม่เป็น constructionism learning ก็คง ได้ ปริญญาทางการศึกษาที่ไม่เรียนรู้ ไป บริหารการศึกษาต่อไป
โรงเรียนที่ เอาแต่ ค่าแปะเจี๊ยะ ก็จะได้ผู้ปกครองแบบ เสพนิยม เขาถือว่าเอาเงินฟาดหัว ครูได้ ผ้ปกครองแบบนี้ งกๆเค็มๆ มาเจอ ผู้บริหารโรงเรียนแบบงกๆเค็มๆ ไปด้วยกันได้พอดีเลย สุดท้าย ไปลูกศิษย์ งกๆ เค็ฒๆ ออกมาเป็น นักการเมืองโกงๆ แพทย์งกๆ วิศวกรไร้จิตใจ นักกฎหมายกระล่อน ครูอาจารย์หยิ่งจองหอง พ่อแม่อารมณ์ร้าย ทีวีบ้ากาม พ่อค้า นักการตลาด นักโฆษณาวิปริต ชาวนาโดนหลอก ฯลฯ
นักศึกษา นุ่งสั้น นมปลิ้น เป็น ผลพวง ของ ผู้ใหญ่ในสังคมครับ อย่าไปโทษเด็กเลย หัด “ดูตนเอง” ทำ reflection บ้าง เชิญหลายๆวงการ มามี ส่วนร่วม มามีความเป็นเจ้าของระบบการศึกษาบ้าง เช่น ทีวี สื่อหนังสือพมพ์ ดารา ข้าราชการ พ่อค้า พ่อแม่ ฯลฯ มา Show & share มาคุยกันดีๆ หยุดทะเลาะกันได้แล้ว !!!!!! Talk —> think —> theory —-> Trial —-talk —think —-> ฯลฯ
เก่งเฉพาะทาง รู้ลึกๆ แต่โง่กว้างๆ
คนหลายคน ชอบที่ จะ เก่งทางใดทางหนึ่ง แบบสุดๆ สุดโต่งซึ่งผมก็เห็นด้วยไม่ว่าอะไร ….. เพียงแต่ จะถามว่า
* แน่ใจนะว่า ที่เก่งน่ะ เก่งสุดแล้ว
* หลงตนเองหรือเปล่า
* บ้ายอหรือเปล่า
* เก่งในรู คือ เก่งเฉพาะ ในประเทศหรือเปล่า หรือ แค่ในรั้วตนเอง
* เคยเฉลียวใจไหม
* ฯลฯผมอุปมา เกี่ยวกับการใช้จอบ “ขุดดิน” ให้ฟังนะ
ถ้าเราขุดไปเรื่อยๆ ให้จอบ ด้ามเดียว จะขุกลึกได้ ระดับตื้นๆ เท่านั้นเอง (ลงลึก เรื่องใดเรื่องหนึ่ง) อย่างมาก ก็ไม่กี่ นิ้ว ไม่กี่ คืบ
แต่ ถ้าเรา ยอมเสียเวลา ขยายปากหลุมที่เราขุด —–> ไปเสือกๆเรื่องอื่นๆบ้าง ไปอ่าน ไปฟัง คนนอกวงการของเราบ้าง ไปสุนทรียสนทนากับคนโน คนนี้ ไปฟังคนประหลาดๆ วิจารณ์งานของเราบ้าง …… ” ไปเปิดหู เปิดตา และ เปิดใจ มองโลกด้วยมุมมองใหม่ ไม่ว่าจะร้าย หรือ จะดี …….” ไป คว้าจับ ข้อมูล แนวคิด สะกิดใจ ไปสร้าง sense ให้ตนเอง
ไม่น่าเชื่อครับ จะลงลึกเรื่องที่ตนเองถนัด ได้มากกว่าเดิม
ขุดลงลึกกว่าเดิม อาจจะเป็นเมตร เป็นกิโล เป็นโยชน์เลยก็ได้ ถ้า ได้เครื่องมือดีๆ ได้เพื่อนมาช่วยขุด
อย่าประมาทครับ อย่านึกว่าเป็น เซียนเรื่องหนึ่งๆแล้ว จะยกเลิกเรื่องอื่นๆ เห็นเรื่องของคนอื่น งี่เง่าไปหมด ของเรา จ๊าบกว่า …… นี่แหละ ที่ ขุดไว้กลับจะตื้นเขินได้ เฉยเลยน่ะ …..ตัว “หลง” นี่แหละ mental model มาขวางกั้นการเรียนรู้
“รู้กว้าง มาเสริมรู้ลึก” “ลึกมากไป ก็ตื้นได้”
ลึกมากไปตื้นได้ เพราะ ขอบหลุม ขอบบ่อ ถล่มลงมาทับตนเอง ฮ่าๆๆๆ
ฮ่าๆ ชอบวุ้ย
เก่งเฉพาะทาง รู้ลึกๆ แต่โง่กว้างๆ
เก่งเฉพาะทาง รู้ลึกๆ แต่โง่กว้างๆ ชอบด้วยหาคำอย่างนี้มานาน เจอหละตรงใจสุดๆๆ